بیستویکم دیماه مصادف است با پنجاه و هفتمین سالروز تولد رفیق عبدالعظیم صبوری. به همین دلیل بی مناسبت نیست تا به جای پرداختن به خصوصیات سیاسی وی، در زیر با هم، نگاهی به متد و برخورد کمونیستیاش که در جزوه "نقد گذشته اعضاء و هواداران سابق چریکهای فدائی خلق (ارتش رهائیبخش خلقهای ایران)" آمده است، بیاندازیم و دریابیم که چگونه علیرغم پایداریاش به منافعی کارگران و زحمتکشان، در مقابل انحرافات درونی، سختگیر و بی گذشت بود. رفیق عبدالعظیم که مسئولیت تنظیم این جزوه را بر عهده داشت بمانند هر انسان تحولگرا، بیرحمانه به نقد سیاستهای انحرافی خودی و سازماناش نشست و با صراحت کمونیستی اعلام نمود که: "میگویند بیان حقایق و قبول آن تلخ است. امّا اگر این درست استکه این تنها کمونیستهایند که در پی یافتن حقیقتاند و اگر ما نیز مدعی آنیم، پس چه باک! بگذار حقایق را بروشنی گفته باشیم و تلخی آنرا باور کنیم. بگذار پیراهن چرکین خود را در معرض دید تودهها و انقلابیون صدیقی که بی تجربگی، توشه راه آنهاست بنمایش بگذاریم. زیرا یقین داریم که این تنها شرط جدی بودن ما در برخورد با مسائل است. تنها جلب شرط اعتماد تودهها نسبت به ماست. حال حتی اگر اپورتونیستها بخواهند حقایق وجودی ما را توجیه بیعملی و پوشاندن حقایق درونی خود کنند".
http://triboonshoma.blogfa.com/post-349.aspx
No comments:
Post a Comment